Ég flokka mig ekki sem skammdegisþunglyndan mann. Vissulega verður maður pirraðri í jan, feb, meira pirraður en restina af árinu, bæði af því að maður sér lítið sökum 3 klst dags og kannski líka bara af því að jólin eru þá ný búin og alveg 10 mánuðir í næstu, sko í febrúar. Dagarnir hjá okkur Söndru eru að verða lengri og lengri. Við vöknum alltaf klukkan 7, hendum börnunum "okkar" á fætur, fæðum og klæðum þau öll og undirbúum okkur svo. Þetta tekur svona 40 - 60 mínútur. Síðan förum við í skólann og þykjumst læra þangað til að það er kominn tími til að ná í gríslingana aftur. Um kvöldmat er borðað og allir komnir upp í rúm klukkan 10. Þá glápum við á þátt eða mynd og klukkan ýmist orðin 11 eða hálf tólf. Þá erum við orðin svo þreytt að við höldum að klukkan sé orðin 3. Með þessu er ég að segja að ég held að það borgi sig að eiga börn. Þá hættir maður þessari "vakaframeftiröllu" vitleysu. En ég ætla samt ekki að eignast barn strax.

Þú ert með platnúmer, hver kannast ekki við þessa setningu? Egill Ólafsson, sem er í langlífustu hljómsveit allra tíma stofnuð 1901 held ég, syngur þessa fínu línu. Ég hef heyrt þessa auglýsingu nokkrum sinnum en fatta samt ekki alveg um hvað er verið að tala. Reyndar fatta ég sjaldan það sem flestir fatta en það er sama, endilega segið mér hvað er verið að auglýsa

Annars er þetta blogg orðið of langt til þess að nokkur maður nenni að lesa það. Þannig að ég ætla ekkert að hafa þetta lengra. Good Day!

- lífið er hver vakandi stund -